John Galliano Le Parfum No. 1 review

  Παρίσι 1855, επίζηλος προορισμός, παγκόσμια πρωτεύουσα των ηδονών. Φώτα, κόκκινο κρασί, γυναίκες με ροδαλά μάγουλα, κόκκινα χείλη και λεπτά φρύδια. " Κοκότες " σύμφωνα με την κοσμική ζωή. Βαφτισμένες από την κοσμική αφρόκρεμα του Παρισιού και από τα κορίτσια των μεγάλων τζακιών. Τις αποκαλούσαν έτσι για τον λόγο ότι πάντα τις απαντούσες μαζεμένες όλες μαζί να κακαρίζουν δυνατά σε δημόσια θεά, κάτι προσβλητικό για την τότε εποχή. Φανταχτερές παρουσίες με προκλητικό βλέμμα, μαλλιά φουντωτά και σκούρα φορέματα με πούπουλα.
 Γυναίκες που είχαν το θάρρος να καπνίσουν δημόσια. Φαμ φατάλ, κυνηγοί ανδρών και διαμαντιών, σκοτεινές προσωπικότητες σύμφωνα με την Κατρίν Γκινιόν. Σήμερα έμειναν στην ιστορία καθώς τα Γαλλικά καμπαρέ γέμιζαν από άνδρες που έδιναν πολλά χρήματα για την συντροφιά μιας κοκότας. Σίγουρα τις έχετε συναντήσει σε περιοδικά με μπελ επόκ περιεχόμενο ακόμα και σε παλιούς πίνακες ζωγραφικής. Προσωπικά πάντα αναρωτιόμουν πως θα μύριζε μια τέτοια γυναίκα. Τι ευωδιές θα κυριαρχούσαν στο σκαλιστό μπουντουάρ της καθώς ετοιμαζόταν για να βγει στην βραδινή της περιπέτεια. Νομίζω πως ο John Galliano την κατάλληλη στιγμή για να μου λύσει την αποριά αυτή.

Ας μπούμε στο δωμάτιο μιας τέτοιας γυναίκας, την ώρα που μεταμορφώνεται λίγο πριν χαράξει με τα μυτερά της τακούνια τον δρόμο της μέσα στα βρεγμένα πλακόστρωτα του Παρισιού. Σίγουρα είναι σκοτεινό με βαριές βελούδινες σκονισμένες κουρτίνες που ακουμπούν το πάτωμα. Χαμηλά φώτα κεριών φωτίζουν το παλιό καθρέφτη από το σκαλιστό ξύλινο μπουντουάρ. Πάνω του σκόρπια κραγιόν, ρουζ και πούδρες μπερδεμένα με ξερά πέταλα από ίριδες και τριαντάφυλλα που έζησαν μόνο μια νύχτα.

Πρωταγωνίστρια στο σκηνικό μια γυναίκα που καθώς χρωματίζει τα χείλη και τονίζει τα μάτια της ξεδιπλώνει ένοχα μυστικά, κρυφούς πόθους. Πότε χαμογελαστή πότε δακρυσμένη . Αυτή είναι η φύση του αρώματος αυτού, ρομαντικά μελαγχολικό.
Άνοιγμα πράσινο γεμάτο αλδεύδες και πικρό περγαμόντο.

Καρδιά ρομαντική μοσχοβολιστή από έντονες μοβ βιολέτες και λεβάντα ενώ κλείνει σκοτεινό με σανταλόξυλο , κέδρο, πατσουλί κεχριμπάρι και έντονο λιβάνι. Μια σύνθεση που ανοίγει σκοτεινά και καταλήγει θηλυκά σαν ένα πέπλο αρωματισμένης πούδρας. Νομίζω το μπουκάλι του μας παρουσιάζει ακριβώς περί τίνος πρόκειται. Από την χρωματική τοποθέτηση ως το απόλυτο design.

 Η πρώτη ιδέα για το όνομα του αρώματος ήταν " Cocotte " αλλά μιας και ήταν το πρώτο άρωμα του σχεδιαστή αποφάσισε να του δώσει το όνομα του. Οι αρωματοποιοί πίσω από αυτό το άρωμα είναι οι ταλαντούχοι Aurelien Guichard (δημιουργός πολλών γνωστών αρωμάτων της αγοράς όπως Gucci Guilty, Ricci Ricci, Angel Sunessence ) και η Christine Nagel μητέρα του Dolce & Gabbana The One και Giorgio Armani Si. Το υπέροχο μπουκάλι είναι ιδέα του ίδιου John Galliano όπως και ο σχεδιασμός του κουτιού, καθώς και όλο το κόνσεπτ του διαφημιστικού σποτ. Ένα άρωμα της νέας εποχής με κάτι πολύ παλιό μέσα του. Δυστυχώς το άρωμα αυτό έχει καταργηθεί πια και είναι πολύ δύσκολο να το βρει κάνεις. Προσωπικά περίμενα αρκετό καιρό μέχρι να καταφέρω να το προσθέσω στην συλλογή μου. Σίγουρα ένα άρωμα που δεν περνά απαρατήρητο όπως κάποτε μια κοκότα μαγνήτιζε τα βλέμματα καθώς τα ξημερώματα τραβούσε τον δρόμο της για να επιστρέψει στο σπίτι της. Μόνη ξανά μπροστά από τον σκαλιστό καθρέφτη αυτή την φορά για να ξεβάψει τα χείλη και τα μάτια της και να μείνει να κοιτάζεται ατόφια ψάχνοντας την αλήθεια της μέσα από το θαμπό γυαλί, μελαγχολικά πανέμορφη.