Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2014

L' air du temps Nina Ricci (1948) perfume review .


    L'air du temps, ο αέρας του χρόνου στα Ελληνικά, θα μας ταξιδέψει σήμερα στο 1948 λίγο μετά το τέλος του παγκοσμίου πολέμου, μια καινούρια μεταβατική περίοδος. Μια αναγεννησιακή φάση, μια νέα τάξη των πραγμάτων. Άντρες με πληγές επουλωμένες έτοιμοι να χτίσουν τα σπίτια τους με τα χέρια. Στο πλάι τους οι γυναίκες τους, σκληρά εργαζόμενες καθ' όλη την διάρκεια του πολέμου χάνοντας κάθε ίχνος θηλυκότητας. Αφορμές για να κάνουν τον μονάκριβο γιο της Nina Ricci, Robert να θελήσει να φτιάξει ένα άρωμα ελπιδοφόρο γεμάτο υποσχέσεις που θα έδινε πνοή αισιοδοξίας στο άτομο που θα το φορούσε.

Το πρώτο μπουκάλι του L' air du temps ( 1948 )
   Η αλήθεια είναι πως η ίδια η Nina έφτιαξε το άρωμα και ύστερα το έκανε δώρο στον γιο της και αυτός με την σειρά του και σε συνεργασία με τον Marc Lalique έφτιαξαν το μπουκάλι. Βέβαια όταν αυτό έφτασε στα αυτιά των δημοσιογράφων άρχισαν πρωτοσέλιδα με την επιγραφή "L' air du temps το άρωμα που έκανε διάσημο το μπουκάλι " κάτι που ενόχλησε τον Robert. Παρόλα αυτά η ιστορία λέει πως ήταν το άρωμα που πυροδότησε την καριέρα του οίκου Ricci και έτσι ακολούθησαν διάσημα αρώματα όπως το Desi Dela , Capricci, Nina και αλλά.

Η εξέλιξη του μπουκαλιού.
Σύμφωνα με τα λεγόμενα το L'air du temps παρελάσε αντάξια δίπλα σε αρώματα μύθους του τοπ 5 της εποχής, πλάι σε ονόματα όπως Shalimar, Chanel No5, Aprege και Joy. Αν σκαλίσουμε ακόμα περισσότερο την ιστορία θα δούμε πως η Nina Ricci ήταν η πρώτη που χρησιμοποίησε κρυστάλλινα μπουκάλια και καπάκια όταν άλλοι οίκοι χρησιμοποιούσαν απλό γυαλί. Καθώς περνούσε ο καιρός η μόδα, οι τάσεις, οι απαιτήσεις άλλαζαν έτσι τρία χρόνια μετά, το πρωταρχικό απλό μπουκάλι αντικατέστησε ένα έργο τέχνης στολισμένο με δύο όμορφα κρυστάλλινα σαγρέ περιστέρια σύμβολα ελευθερίας και αγάπης γεννημένα πάλι από τον Marc Lalique.

 Ύστερα από 40 χρόνια (1951 - 1991) το μπουκάλι αυτό βραβεύτηκε ως το καλύτερο μπουκάλι του αιώνα. Από τότε ως και σήμερα έχει υποστεί πολλές αλλαγές και πολλές συλλεκτικές εκδόσεις καθώς και στιλιστικές παρεμβάσεις από γνωστούς σχεδιαστές όπως η Olivia Putman και ο Philippe Strack. Η μύτη πίσω από το άρωμα αυτό είναι ο Francis Fabron που σε συνδυασμό με τις φινετσάτες ιδέες της Nina δημιούργησαν αυτό το ευωδιαστό μείγμα. Μάλιστα πρωταγωνίστησε για λίγα λεπτά στην ταινία " Η σιωπή των αμνών " καθώς ο Hannibal Lecter ψιθύρισε στο αυτί της Clarisse Starling " Φοράς συχνά L' air du temps αλλά όχι σήμερα ... "

 Ένα άρωμα ευγενικό, λαμπερό που προσδίδει αριστοκρατία και φινέτσα. Φανταστείτε μια όμορφη νεαρή γυναίκα ντυμένη στα λευκά καθισμένη σε ένα σκαλιστό ξύλινο παγκάκι στο κέντρο ενός ολάνθιστου κήπου. Στο κεφάλι της φορά ψάθα λευκή και κεντά ένα όμορφο εργόχειρο , ένα από εκείνα με τα λουλουδιαστά μοτίβα. Στο κέντρο του μεγάλα κατακόκκινα πικάντικα γαρύφαλλα ενώ το φόντο στολίζουν ευαίσθητα ροζ τριαντάφυλλα μπερδεμένα με εύθραυστα κέρινα άνθη πορτοκαλιάς και μοβ πούδρινες ίριδες. Στο πλεκτό καλάθι που ακουμπά στα γόνατα της, πέρα από τα πολύχρωμα κουβάρια και τις μεγάλες βελόνες υπάρχει και ένα όμορφο στεφάνι πλεγμένο με μυρωδάτα λουλούδια σαν εκείνα τα στεφάνια της πρωτομαγιάς που καλωσορίζουν την άνοιξη . Ορχιδέες και γιασεμιά, βιολέτες και χνουδάτες μιμόζες. Τα πόδια της τρίβουν το γρασίδι νότες πράσινες, μυρωδιές της γης βρύα και ρητίνες μπερδεύονται με τις ευωδιές από τα άνθη του κήπου. Καθώς το όμορφο μεταξένιο εμπριμέ φουλάρι της ζεσταίνεται από τις αχτίδες του ήλιου αναδύεται μια νοσταλγική μυρωδιά μοσχοσάπουνου που υπογράφει όλη την αρωματική σύνθεση. Ένα υπέροχο μείγμα από γαρύφαλλα, μοσχοκάρφια και βρύα βελανιδιάς (oak moss για τους γνώστες).

 Μπορεί το άρωμα αυτό να φτιάχτηκε βασισμένο στην αισιοδοξία και την ελευθερία σε εμένα όμως βγάζει μια μελαγχολική νότα και μια ανάμνηση παιδική καθώς το τελείωμα του θυμίζει εκείνα τα όμορφα αρωματισμένα φύλλα αλληλογραφίας με τα φλοράλ μοτίβα. Ένα άρωμα που αγαπήθηκε, αγαπιέται και θα αγαπιέται από άντρες και γυναίκες! Ευτυχώς ακόμη και σήμερα 66 χρόνια μετά κυκλοφορεί ακόμα χωρίς να έχει υποστεί αλλαγές στην μυρωδιά του. Ο αέρας της διαχρονικότητας του πάντα θα μας ταξιδεύει σε λουλουδένιους κήπους και θα το καθιστά αναντικατάστατο. L'air du temps, δοκιμάστε το στην πρώτη ευκαιρία.

























Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου